fbpx

Een bed in een kamer

Palliatieve terminale zorg verlenen

Je hebt het afgelopen jaar aandacht besteed aan je vakantie, relatie, hypotheek, een belangrijke familiegebeurtenis of je huis. Maar over het levenseinde hoor je mensen vaak zeggen, ik leef nu of ……..wie dan leeft, wie dan zorgt. Maar iedereen komt in zijn leven een keer in aanraking met een stervensproces en palliatieve terminale zorg verlenen of ontvangen.

Eigenlijk ben je gek als je hier geen aandacht aan besteedt. Waarom zeg ik dat?

  • Omdat ik zelf regelmatig ernstige fouten tegenkom bij het levenseinde van patiënten die ik zelf mag verplegen.
  • Omdat je fouten kunt voorkomen en zelf kunt bijdragen dat zorg beter op jouw wensen en behoeften worden afgestemd.
  • Dan moeten die wensen wel bekend zijn bij je dierbaren en degenen die je zorg verlenen.
  • Omdat de overheid het belang van het bespreken van je voorkeuren ook stimuleert.
  • Omdat ik het zo jammer vind als zorg niet voldoende wordt afgestemd op een terminale patiënt.
  • Omdat er veel gesproken wordt over voltooid leven en euthanasie. Maar er wordt lang niet altijd een weloverwogen beslissing genomen.
  • Omdat palliatieve terminale zorg verlenen zoveel beter kan als je wensen en voorkeuren bekend zijn.
  • Omdat samen besluiten nemen met je dierbaren en zorgverleners super belangrijk is, vooral in de laatste levensfase. Dit gebeurt echter nog veel te weinig.

Zin in een quiz over palliatieve/terminale zorg? Kijk dan even of de Kennisquiz Palliatieve Zorg iets voor je is.

chronische klachten

Mijn visie op palliatieve terminale zorg verlenen

Ik zat laatst eens uit te rekenen bij hoeveel overlijdens ik daadwerkelijk zelf naast het stervensbed heb gestaan. Omdat ik inmiddels 18 jaar in de terminale thuiszorg werk en er gemiddeld per jaar ongeveer 5 mensen zijn die in mijn werktijd overlijden, komt dat op een aantal van bijna 100 uit.

Ik heb het dan niet over het aantal terminale patiënten waar ik niet bij geweest ben op het moment van overlijden, terwijl ik ze wel heb verpleegd. Dat aantal ligt vele malen hoger.

Ongelooflijk eigenlijk. Aan de andere kant ook weer weinig, omdat er ongeveer 400 mensen per dag in Nederland overlijden.

Vanwege die ervaring geloof ik, dat er veel winst te halen valt in de laatste 2 weken van iemands leven. Ik bedoel dan winst in termen van pijn- en symptoombestrijding.

Bewust kies ik er voor om euthanasie en voltooid leven niet te promoten op mijn website. Daar is op het moment meer dan genoeg aandacht voor. 95% van alle mensen in Nederland sterft op een gewone manier. Zelf geloof ik dat er voldoende alternatieven zijn voor een goede dood. Vanwege alle berichten in de media, zijn de euthanasie aanvragen de pan uitgerezen.

Alhoewel ik niemand zal tegen houden die daar echt voor kiest, wil ik liever het gesprek aan gaan. Dit dus om die grote groep van mensen tegemoet te komen die niet of nauwelijks euthanasie of voltooid leven op hun lijstje hebben staan. Dat is de groep waar de meeste aandacht naar zou moeten uitgaan.

Als je aan een willekeurig iemand zou vragen hoe hij wil sterven, dan is het antwoord vaak: “in mijn slaap of met zo min mogelijk lijden.” Eigenlijk weten we ook wel dat dat in de praktijk niet altijd gebeurt. Als we dan verhalen horen of zelfs zien van mensen die wel lijden zeggen we vervolgens “dat zou toch niet op die manier moeten”. Daarbij vergeten we dat lijden nog niet zo lang geleden helemaal normaal gevonden werd en dat je het maar moest dragen. Lijden wordt uit onze positieve, optimistische cultuur weggeredeneerd naar de zijlijn. Een cultuur die alleen maar wil leven als het kan genieten.

Praten over onze diepste zorgen en angsten zou toch geen taboe meer moeten zijn in onze tijd. Maar ja, als het over sterven gaat zijn de meesten toch geneigd het voor zich uit te schuiven. Ook ik ben een voorstander van genieten, maar praten over wat je belangrijk vindt bij het levenseinde sluit dat niet uit.

Doe daarom niet alsof de dood niet bestaat. Informeer jezelf. Praat. Veel algemene informatie is van internet te halen. Kijk bijvoorbeeld eens op de website van Rob Bruntink, een expert op dit gebied.

Mijn missie is om meer harmonie en regie te brengen in het leven van palliatieve patiënten en hun dierbaren.

Ik heb onlangs zelf een online cursus over ondersteuning, samenwerken en verbinden in de palliatieve fase gemaakt. Neem eens een kijkje als je wilt weten hoe dit werkt, door op de link hier boven te klikken.

Palliatieve terminale zorg verlenen, 3 onderverdelingen

alleen en verlaten

  • De periode nadat iemand ernstig ziek is geworden.
  • De laatste 3 maanden van iemands leven.
  • De laatste 2 weken van iemands leven.

Een eenvoudige aanpak:

Met ondersteuning van enkele hulpmiddelen, kan je in de meeste situaties de belangrijkste prioriteiten vaststellen. Waar en wanneer moet worden ingegrepen en door wie?

Dierbaren, familie of mantelzorger spelen hier een belangrijke rol in.

Een constante afstemming van wensen en behoeftes is noodzakelijk.

Dit kan eigenlijk alleen als van te voren nagedacht en gesproken is over wensen en behoeften. Mijn besloten facebookgroep of mijn training kan hier een belangrijke rol in spelen.

De 3 belangrijkste stappen

Passende zorg en samen besluiten nemen:

Het komt regelmatig voor dat er voor of over iemand een besluit genomen wordt. Dit gebeurt als iemand zelf niet meer in staat is zelf die beslissing te nemen. Of er zijn sterkere persoonlijkheden in de omgeving, die (te) veel invloed kunnen uitoefenen, zoals de partner of de arts.

Passende zorg moet toegesneden zijn op de patiënt. Natuurlijk moeten de dierbaren erbij betrokken worden, maar zij zouden ten dienste van de stervende moeten staan. Helaas gebeurt dit niet altijd.

liefde verbindt

Verbinding maken

Zelfs in de laatste levensfase vinden mensen het belangrijk om nog tijd en aandacht te besteden aan zaken die zij zelf belangrijk vinden. Dan moet wel duidelijk zijn wat iemand nog kan en wil.

De belangrijkste reden voor de overtuiging dat het leven voltooid is, is een gebrek aan verbinding met het leven. Dagelijkse terugkerende bezigheden, mensen die belangrijk zijn en zinvolle bezigheden kunnen een andere kijk bewerkstelligen.

Bewustwording van wensen alleen is niet voldoende:

Je bewust worden van je wensen en behoeftes is best heftig. Er moet nagedacht en gesproken worden over moeilijke onderwerpen. Maar als je dat doet met mijn hulp, zal de schroom snel overwonnen worden.

Toch is dat niet voldoende. Daarna wil je concrete afspraken, die voor iedereen helder en duidelijk zijn. Eén aanspreekpunt is daarbij erg belangrijk. Pas dan kun je passende zorg verwachten.

Wil je meer inspiratie op het gebied van palliatieve zorg, schrijf je dan in voor de gratis inspiratiesessie die op regelmatige basis gegeven wordt. Diverse onderwerpen passeren de revue.

 

Minder lijden, meer harmonie, meer comfort

4500 mensen gingen je voor